Ik mis vliegen en speeldozen…
Ik mis vroeg opstaan en de bus inladen
Ik mis onderweg zijn en bij-bomen met collega’s
Ik mis de wereldproblematiek bespreken en deze voorzien van een oplossing
Ik mis een bakkie doen down the road
Ik mis bezemkruiskruid in de berm langs de snelweg en reeën in het weiland
Ik mis hugs van collega’s
Ik mis oude bekenden en nieuwe mensen ontmoeten en hen de hand schudden
Ik mis sjouwen, bouwen, attributen preppen en tapen
Ik mis nog een bakkie doen, make-upje d’r op en gaan
Ik mis spelen, zingen, bewegen, energie geven en ontvangen, actie, reactie
Ik mis kinderen zien groeien, ze meenemen in het verhaal, de generale doen
Ik mis lekker eten, omkleden, zenderen
Ik mis licht uit, spot aan, gaan voor het echie, bam, bam, bam
Ik mis het verhaal dat zichzelf vertelt
Ik mis m’n kostuum uitzwetenIk mis de finale en dikke duimen
Ik mis afbouwen, inpakken en wegwezen, dag zeggen, tot de volgende!
Ik mis met luid gezang of in stilzwijgen huiswaarts keren
Ik mis de vraag aan collega: wat ga jij morgen doen?
Ik mis zelfs de bus uitladen
Ik mis spierpijn na een diepe slaap de volgende ochtend
Ik mis het allemaal
Als het er niet is, weet je wat je mist
Nu nog even missen en straks weer gaan…
En tot die tijd, genieten van wat er wél is
De lente gaat d’r eigen gang
Ik neem ‘t er nog even van

Marieke